مـرב بـآیـב
وقتــے عشقشَـ عصبآنیـ ﮧ نآرآحتـ ﮧ میخوآב בآב بــزنــــﮧ
وآیســﮧ روبروشـَ بگـﮧ :
تو چشـآمـَ نیگآ کــטּ , بهتـَ میگم تــو چشآم نیگآ کـــטּ
حآلآ בآב بزטּ بگو از چـــے نارآحتـــے
بعـב عشقشـَ בاב بزنــ ﮧ گلــ ﮧ کنــ ﮧ فریاב بکشــ ﮧ گریه کنــ ﮧ
حتــــے بآ مشتــ آے زنونهـَ اشَـ بکوبــ ﮧ تو بغلــ ﮧ مـــرב
آخرشـ خستــ ﮧ میشــ ﮧ میزنــ ﮧ زیر گریــ ﮧ
همونجآ بایــב بغلشـ کنــ ﮧ
نذارهــَ تنهآ باشــ ﮧ
حرف نزنــ ﮧ هآ توضیح نــבه هآ
فقطَ نذآرهـَ احساسـ کنــ ﮧ تنهآستـَ
مرב بآیـב گآهـــے وقتآ مرבونگیشو بآ سکوتَ ثابتَ کنــ ﮧ...!
دلــــــــم خــواب بــے کــــــابــــوس مـے خـــواهــــد... .!!
دلــــــم کــــمــے خـــدا مـے خــواهـــد...
کـَــمے سـُـکــــوت ...
دلـَــــــم دل بـُـــریـــــدטּ مــے خــــواهـَــد ...
کــَـمــے اشــــک ...
کــَـمــے بـُــهــت.....
کـَــمــے آغــوش آســِـمــــانــ ے....
تــنهـــ ــا نــشستــ ــهاے ,
چـــ ــاے مے نـــوشے ،
و بــ ــغـــض مے کــنے ،
هیــ ــچ کــ ــس تــ ــو را بــ ــه یـــاد نـــ ـمــےآورد!!!!
ایــ ــن هـــ ــمــه آدمـــ ـــ،
روے کــهکــشـــ ــان به ایـــ ــن بــ ــزرگے ؛
و تـــ ــو ...
حــــ ــتــےآرزوے یــ ــکے نـــبــ ــودے ...
وقتی دور میشوم
همه چیز ترسناک است...
حتی برگشتن...
"" نکند آغوش خالی از منت ...
پر باشد از دیگری...""
خسته ام...
از تمام حرفهایی که برای خود
شیرین تصور کردم و فرهاد وار
دل سپردم به پایداری اش..
و آخر فهمیدم...
ای دل غافل..
لیلی قصه فرد دیگریست...
اگر می توانی
پایان دیگری بنویس...
نمیسوزد دلم یکباره در تاب
که امیدت زند گه گه بر او آب...
حرفـــ تــــو کـــه مـــی شـــــود
مـــن چقدر ناشیـــــــانه
ادعــــــــــای بی تفاوتی می کنــــــــم...
آرامــــــــــــــــ بیــــ ــــا...
ذهنتــ ــــ را از هـــرکســـ ـــی جــــز مـنـــ ــــ خالـــی کنــــ ـــ...
اینجــــا فقط مــنـــ ـــ و تـــ ـــو هستیمـــ ـــ...
مـــالــــ ـــ هــمـــ ــــ...